Pierwsze wzmianki o Bibliotece Publicznej w Kazimierzu Dolnym pochodzą z roku 1948. To właśnie wtedy Zdzisława Filipkowska - działaczka Towarzystwa Przyjaciół Dzieci zainicjowała powstanie placówki bibliotecznej na terenie miasta. Kamienica pod św. Krzysztofem znajdująca się na Dużym Rynku była pierwszą siedzibą biblioteki. Dzięki aktywnej działalności i zaangażowaniu Zdzisławy Filipkowskiej została założona Czytelnia dla Dzieci oraz rozpoczęło się zbieranie funduszy na budowę Biblioteki Miejskiej z prawdziwego zdarzenia. Pierwszym krokiem w tym kierunku było gromadzenie księgozbioru oraz podstawowego sprzętu bibliotecznego. W ciągu 61 lat swojego istnienia, kazimierska biblioteka aż 12 razy zmieniała lokalizacje. Z kamienicy pod św. Krzysztofem przeniesiona została do kamienicy pod św. Mikołajem. Następnie biblioteczny księgozbiór gościł w szpitalu św. Anny przy ul. Lubelskiej, kamienicy Ulanowskich przy ul. Senatorskiej. Biblioteka przez jakiś czas miała swoją siedzibę w Strażnicy, Agromówce, a nawet w kamienicy Celejowskiej przy ul. Senatorskiej. W maju 1992 r. przeniesiono placówkę do budynku Przychodni Zdrowia przy ul. Lubelskiej 32/34. Usytuowano ją w pomieszczeniu po zlikwidowanym Pogotowiu Ratunkowym. Do dnia dzisiejszego bibliotekę można znaleźć właśnie pod tym adresem. Ostatnia znacząca zmiana w historii biblioteki miała miejsce w latach 90. W 1992 roku Rada Miejska podjęła uchwałę o połączeniu Biblioteki z Domem Kultury. Placówka stała się jedną z agend Kazimierskiego Ośrodka Kultury.
Od początku swojego istnienia kazimierska biblioteka miała szczęście do bibliotekarzy, którzy będąc ludźmi z pasją, życzliwymi wobec czytelników i bardzo oddanymi swojej pracy sprawiali, że było to miejsce przyjazne ludziom. Szczególnie w trudnym i biednym okresie powojennym, biblioteka była jedyną placówką kulturalną w mieście i dostarczała książki będące wówczas towarem deficytowym. W czasach PRL-u, gdy wiele wartościowych książek zostało zakazanych przez cenzurę, publikacje te krążyły w Kazimierzu w drugim obiegu, dla zaufanych czytelników.
Wśród zasłużonych osób współtworzących kazimierską bibliotekę były panie, których sylwetki zostały utrwalone w pracy magisterskiej pani Barbary Dzikoń „Biblioteka Publiczna Gminy i Miasta w Kazimierzu Dolnym w latach 1948-1998”.
Irena Jeżewska (1904 – 1974) w okresie międzywojennym pracowała w bibliotece Towarzystwa Przyjaciół Kazimierza. Podczas II wojny światowej prowadziła sklep, który służył jako skrzynka kontaktowa dla żołnierzy Armii Krajowej. Po wojnie, od 1948 roku, pracowała w Czytelni dla Dzieci TPD, przekształconej w 1951 roku w Bibliotekę Miejską.
Helena Księska (1913 – 1999) sprowadziła się do Kazimierza Dolnego z Grudziądza, przed II wojną światową. W okresie okupacji wraz z mężem, byłym wykładowcą w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu, zaangażowana była w działalność konspiracyjną. Od 1952 roku kierowała Biblioteką Miejską w Kazimierzu Dolnym, wówczas jedyną kulturalną instytucją w miasteczku. „Lubiła pracować z młodzieżą, niezwykle ją ceniła, tak jak pracę w bibliotekarstwie, która była sensem jej życia”.
Alina Ziarnicka (ur. 25.09.1936 roku) pracowała jako kierownik Oddziału dla Dzieci od 1964 roku. „Przejawiała duże zainteresowanie wartościami wychowawczymi książek i czasopism dla dzieci, inicjowała ciekawe formy popularyzacji książki.”
Lidia Nadolska (ur.13.01.1946 roku) w 1976 roku rozpoczęła pracę bibliotece kazimierskiej na stanowisku kierownika. Swoją pracę traktowała jako powołanie. Inicjowała nowe formy pracy z czytelnikami, co miało ogromny wpływ na upowszechnianie czytelnictwa. Dbała o zdobycie przez bibliotekę należnego jej autorytetu w środowisku lokalnym. Przygotowanie merytoryczne, życzliwy stosunek do czytelników pani Nadolskiej sprawił, że Biblioteka Publiczna, była miejscem przyjaznym i chętnie odwiedzanym przez miejscowych i przyjezdnych. Od 2008 roku przebywa na emeryturze.
Anna Piłat (ur. 18.03.1975 roku) - od stycznia 2008 roku kieruje biblioteką kontynuując najlepsze tradycje, a także poszukując nowych form dotarcia do czytelników.